Ks. Dawid Pietras
Kazanie do Oazy
Gorzów Wlkp., 2010 r.
ŚW. MICHAŁ ARCHANIOŁ
(Msza ku jego czci z aktem oddania się pod jego opiekę)
„I nastąpiła walka w niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który zwie się diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie” (Ap 12,7-9).
Na samym początku zastanowimy się w ogóle nad tym, kim jest św. Michał Archanioł.
Podczas egzorcyzmów na tej nieznanej kobiecie niemieckiej d. 18 VI 1977 r. nastąpił taki dialog między Belzebubem a egzorcystami n/t upadku aniołów:
„B.: Nie chcieliśmy, żeby właśnie kobieta była wyżej od nas. To był jeden z głównych wielkich powodów, że upadliśmy, że doszliśmy do upadku.
E.: Mów co rozkazuje ci Najśw. Maryja Panna!
B.: Stawaliśmy się z dnia na dzień ciemniejsi (…) i coraz mniej wspaniali, traciliśmy coraz bardziej na blasku i wspaniałości aż doszło do tego, że Michałek, który poprzednio był takim małym Aniołkiem; och Michałek, Michałek – wtedy oszaleliśmy, że Michałek, który dla nas był malutkim Aniołkiem, teraz stał się najwyższym wodzem i prawie, że mógł nas rozdeptać! Prawie wszystko cośmy stracili, jest dziełem Michałka.
E.: Czy teraz św. Michał Archanioł jest najwyższym z Aniołów?
B.: Niestety, teraz jest!
E.: czy zajął on w Niebie wasze miejsce i miejsce Lucyfera?
B.: Ten tam u Góry musiał mu z pewnością dać wysokie stanowisko, aby mógł wykonywać nad światem władztwo Aniołów, tak jak Ten tam u Góry tego chce i rozkazuje” („Ostrzeżenie z zaświatów”, s. 148-149).
Opis ten pokazuje kim stał się Anioł o imieniu Michał. „Jestem wodzem zastępów Pańskich” – powiedział św. Michał Archanioł do Jozuego (Joz 5,14). Jego imię znaczy KTÓŻ JAK BÓG. Kiedy szatan powiedział Non serviam – nie będę służył Bogu, św. Michał odpowiedział: KTÓRZ JAK BÓG JEST GODZIEN, BY MU SŁUŻYĆ!? Św. Michał jest więc STRAŻNIKIEM CHWAŁY BOGA! Wyróżnia go mocno cnota pokory, którą pokonał pychę szatana.
Biblia przedstawia go jako NIEBIESKEIGO EGZORCYSTĘ, który poskramia szatana (Jud 9, Za 3,1-2). Przedstawia go też jako OPIEKUNA LUDU BOŻEGO (Wj 23,20-23; Lb 20,16). Natomiast w Księdze Daniela czytamy: „W owym czasie wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku” (Dn 12,1).
Mówi don Orione do ks. Ottavio Micheliniego o naturze aniołów: „Bardziej od nas, stworzeń ludzkich, uczynionych na obraz i podobieństwo Boże, Aniołowie promieniują tymże podobieństwem Bożym. Jako czyste duchy, wolne od materii, nie są uwiązani, jak nasze dusze, ani ograniczeni przestrzenią. Poruszają się z szybkością myśli, toteż w dobrym i złym mogą więcej, niż my”. („Orędzia Pana Jezusa Chrystusa do kapłanów”, d. 14 VI 1978).
W swoich orędziach mówi Maryja do ks. Stefano Gobbiego: „Święty Michał stoi na czele Mojej armii niebieskiej i ziemskiej – już gotowej do walki” („Do kapłanów, umiłowanych synów Matki Bożej”, d. 29 IX 1979). Natomiast ponownie w święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała d. 29 IX 1994 Maryja powiedziała w tych orędziach: „Archaniołowi Michałowi powierzono rolę prowadzenia zastępów anielskich i Moich wiernych dzieci w bitwie z przywykłymi do wojny armiami szatana i zła; z siłami szatańskimi i masońskimi zorganizowanymi już na szczeblu światowym w jedną wielką moc, aby walczyć przeciw Bogu i przeciw Jego Chrystusowi. Święty Michał będzie interweniował szczególnie w tym celu, by pokonać starodawnego nieprzyjaciela, Lucyfera, który w ostatniej godzinie ukaże się z całą mroczną potęgą Antychrysta. Św. Michał ma za zadanie walczyć z nim, pokonać, zmiażdżyć go w jego królestwie ciemności i ognia. On ofiaruje waszej niebieskiej Mamie łańcuch, którym go zwiąże, i klucz do zamykania bram Czeluści, z której nie będzie już mógł wyjść, aby szkodzić światu”. Czytamy w Apokalipsie: „Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan” (Ap 20,1-2).
ŚW. ARCHANIOŁ JEST HETMANEM MARYI! Maryja więc przewyższa go pod względem godności. Opisuje o tym św. Ludwik w „Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”: „Nawet św. Michał, książę całego dworu niebieskiego, oddaje Jej, wedle słów św. Augustyna, z największą gorliwością wszelaką cześć, innych do tego skłania i czeka skwapliwie, by go zaszczyciła jakąś misją i by z Jej rozkazu wolno mu było oddać jednemu z Jej sług jakąś przysługę”.
W San Colombo w XIX w. na terenie Hiszpanii żyła karmelitanka bosa s. Filomena. Ta zakonnica, która potem zmarła w opinii świętości, w gorących modlitwach zapytywała Boga, co należy czynić, aby zapewnić większą chwałę Kościołowi: Objawił się jej wtedy św. Michał Archanioł i rzekł trzy razy na potwierdzenie powagi i ważności tego co powie:
- Rozgłaszaj moją wielkość!,
- Głoś wszędzie o mojej wielkości!,
- Mów wiele o mojej potędze!
Świątobliwa Filomena uświadomiła sobie wtedy niezmierną potęgę i władzę tego Archanioła. Zrozumiała, że spośród duchów niebieskich jest najdoskonalszym i w miłości najbardziej podobnym do samego Boga; że swoich czcicieli szczególną otacza opieką w życiu, przy śmierci i po zgonie.
Wkrótce potem S. Filomena miała drugie widzenie, które sama tak opisała: „Ujrzałam Najświętsze Serce Pana Jezusa, napełnione miłością do ludzi, idące przez drogi świata. Utrudzone słaniało się w prawo i lewo, doznając ran z powodu przydrożnych cierni. Z poranionego Serca spływała Krew, użyźniając ziemie. Kiedy to Serce przeszyte na wylot wydało z siebie łaskę i miłość, zbliżyły się do Niego dwie gwiazdy, aby Je podtrzymać. Zrozumiałam, że przecudna gwiazda od prawej strony, czyli od strony boleści była to Niepokalana Dziewica, Matka Jezusa. Drugą gwiazdą równie wspaniałą i jasną, od strony miłości, był św. Michał Archanioł. Najśw. Serce zmieniło się także w gwiazdę. Chrystus Pan mówił do Matki: niechaj się stanie to, o co prosisz. Maryja mówiła do Anioła: leć, roznoś to, co Syn mi daje. Św. Michał odpowiadał: Któż jak Bóg. W trójkącie gwiazd widziałam obraz Opatrzności, w Troistości Osób jedność woli. Bo zarówno Maryja chciała wyprosić, jak Chrystus udzielić, a św. Michał rozdać. Zrozumiałam, że wszystkie łaski dla uratowania Kościoła wyjedna Niepokalana, a rozniesie je jeden tylko św. Michał!”.
Św. Michał Archanioł objawiając się s. Filomenie powiedział również: „Szczęśliwy naród, szczęśliwe miasto, szczęśliwa rodzina, szczęśliwy człowiek, którzy mnie się poświęcą – ci bowiem nie zginą”.
Po tej krótkiej refleksji widzimy, jaka jest misja św. Michała Archanioła. Teraz zapewne rozumiemy dlaczego przedstawiany jest na obrazkach w postaci rycerza odzianego w hełm, pancerz, kolczugę, uzbrojony we włócznię, czy dzidę lub miecz, depczący pokonanego szatana. Przedstawia się też go z wagą, jako tego, kto będzie ważył ludzkie czyny na Sądzie Ostatecznym. Tradycja więc mówi, że on wprowadza dusze do nieba, a swoich czcicieli broni na sądzie przed Bogiem i wyprowadza z czyśćca w swoje święto. Jest ochłodą dla dusz w czyśćcu, jak anioł, który przyniósł ochłodę, kiedy zstąpił do trzech młodzieńców w piecu ognistym (Dn 3,49).
Kult Michała Archanioła jest niezwykle ważny dla Kościoła Chrystusowego! Nie zabraknie więc tych, którzy będą próbować nas go pozbawić…
Na początku lat 60-tych od egzorcystów wypłynął tzw. Lucyferyczny Plan Zniszczenia Kościoła. 34 dyrektywy, jak od wewnątrz rozmyć doktrynę Kościoła i go osłabić. Oto brzmienie pierwszego punktu tego planu: „Usunąć św. Michała, Opiekuna Kościoła Katolickiego z wszelkich modlitw odmawianych podczas Mszy św. oraz poza Mszą – raz na zawsze. Usunąć wszelkie jego figurki. Mówić, że to z polecenia Chrystusa”.
Do reformy liturgii w obecnym kształcie, w Mszy św. Michał występował dwa razy w Akcie Pokuty w formule spowiedzi powszechnej, podczas modlitwy okadzenia ołtarza: „Za przyczyną świętego Michała Archanioła, stojącego po prawej stronie ołtarza kadzenia (…)”, a od r. 1886 po każdej mszy cichej odmawiany był egzorcyzm Leona XIII, natomiast zalecany do prywatnego odmawiania po mszach uroczystych. W każdej więc mszy św. Michał Archanioł wzywany był co najmniej pięć razy. Rzeczywiście ma się wrażenie, że kult św. Michała został ograniczony w liturgii, a w tradycyjnej pobożności zapomniany. W dawnej formie rytu czczony był on osobno i było to święto pierwszej klasy.
W 1987 r. sługa Boży Jan Paweł II przybył do sanktuarium św. Michała Archanioła na górę Gargano we Włoszech. Powiedział wtedy m.in. następujące słowa: „Przybyłem uczcić św. Michała Archanioła i prosić go teraz, kiedy jest tak trudno dawać autentyczne świadectwo chrześcijańskie bez kompromisów i bez ustępstw… Liczni święci przybywali tutaj, aby zaczerpnąć siły i pokrzepienia… Jest prawdą, że bramy piekielne go nie przemogą według zapewnienia Pana (Mt 16,18), ale to nie znaczy, że jesteśmy wolni od prób i od walki przeciw zasadzkom złego. W tej walce Archanioł Michał stoi u boku Kościoła, aby go bronić przed wszystkimi podłościami świata, aby pomóc wierzącym odeprzeć demona, który jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć (1 P 5,8). Ta walka z demonem, który jest przeciwieństwem postaci św. Michała Archanioła, jest aktualna również dzisiaj, ponieważ demon wciąż jest żywy i działa w świecie. (…) Wszyscy pamiętamy modlitwę, któ®ą przed laty recytowało się na końcu Mszy św.: Święty Michale Archaniele, broń nas w walce… Za chwilę powtórzę ją w imieniu całego Kościoła”.
Modlitwa egzorcyzmu mniejszego jest znana: „Święty Michale Archaniele! Wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Niech go Bóg pogromi, pokornie o to prosimy, a ty wodzu zastępów niebieskich, szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen”. Napisał ją papież Leon XIII po słynnej wizji, kiedy przy tabernakulum widział szatana rozmawiającego z Jezusem. Zapowiedziana została wielka walka, szczególnie w XX wieku.
Ponownie 24 IV 1994 r. Jan Paweł II podczas medytacji południowej powiedział o modlitwie egzorcyzmu Leona XIII: „Chociaż w obecnej sytuacji nie odmawia się już tej modlitwy pod koniec celebracji eucharystycznej, zapraszam was wszystkich, abyście jej nie zapomnieli, abyście ją odmawiali, aby otrzymać pomoc w walce przeciw siłom ciemności i przeciw duchowi tego świata”.
NAUCZMY SIĘ TEJ MODLITWY NA PAMIĘĆ! ODMAWIAJMY JĄ CZĘSTO W CIĄGU DNIA… Czciciele św. Michała odmawiają ją co godzinę, a przed snem tyle razy ile godzin w nocy… Jakże wiele obrazków z tą modlitwą już rozdałem!
Oddamy się dziś pod opiekę św. Michała Archanioła. Niech nas strzeże, umacnia w cnotach, niech nas broni! Amen.