Ks. Dawid Pietras
Gorzów Wlkp. 2009 r.
HOMILIA KOŃCZĄCA ROK PRACY OAZY
(Urocz. Najśw. Serca Jezusa)
Dziś w Ewangelii, którą odczytaliśmy ukazało się nam wydarzenie przebicia boku Jezusa przez żołnierza! Badacze Całunu Turyńskiego stwierdzają, że włócznia musiała przebić serce! Na całunie bowiem znajdują się ślady płynu osierdziowego i krwi. Płyn osierdziowy pochodzi z serca. Otwarte serce Jezusa jest symbolem wylania na świat miłosierdzia i łask.
Ojcowie Kościoła natomiast widzieli w tym obrazie powstanie Kościoła. Jak z boku uśpionego Adama Bóg ulepił Ewę, tak z otwartego boku nieżywego Jezusa Bóg stworzył Kościół, swą Oblubienicę!
I my dziś mamy podsumować działanie naszego małego Kościoła oazowego!
Co takiego dokonało się w ciągu tego roku w naszej oazie?
Strona modlitewna :
- Msza św. rozpoczynająca oazę (kazanie o powiewie Ducha Świętego i znaku Światło-Życie)
- Akt oddania wspólnoty Niepokalanej (przed Najświętszym Sakramentem podczas adoracji, przedtem była krótka konferencja o szczeblach formacji; TO WSPÓLNOTA MARYI)
- OAZA EWANGELIZACJI! (11 osób, a kilka osób było na KAMUZO i KODAL-u)
- Diakonia Ewangelizacji przeprowadziła „akcję ewangelizacyjną” w gimnazjum
- wyjazd na Akatyst do Maryi (do Paradyża)
- dwie Drogi Krzyżowe (z podziałem na rolę i jedna z fragmentami filmu Pasja)
- posługa na mszach św. niedzielnych o g. 17.00 w parafii! (Oaza jest dla parafii! I to jest RUCH LITURGICZNY)
- Msza św. opłatkowa z homilią o tematyce: EUCHARYSTIA JAKO BOŻE NARODZENIE i spotkanie opłatkowe
- Apel podczas peregrynacji kopii Matki Bożej Rokitniańskiej
- Różaniec przed Najświętszym Sakramentem z obrazem Maryi (z dopowiedzeniami i symbolicznym zapaleniem świecy – jako gestu oddania się Maryi)
- Wspólne czuwanie w ciemnicy w Wielki Piątek
- Eucharystia z homilią: NIEPOKALANA NAJDOSKONALSZYM WZOREM CZŁOWIEKA
- Eucharystia o tematyce: MSZA JAKO OFIARA JEZUSA CHRYSTUSA
PIELGRZYMKI:
- pielgrzymka do Rokitna (Msza PRZED OBRAZEM MATKI BOŻEJ ROKITNIAŃSKIEJ i Droga Krzyżowa na Kalwarii)
- wyjazd do Paradyża i do Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego (msza św. PRZED OBRAZEM MATKI BOŻEJ PARADYSKIEJ z homilią o tematyce: cywilizacja śmierci i cywilizacja miłości; zwiedzanie seminarium od wewnątrz!)
- rejonowy dzień wspólnoty w Gorzowie Wlkp.
- rejonowy dzień wspólnoty w Strzelcach Krajeńskich (konferencja, msza z homilią o WSPÓLNOCIE, spotkanie w grupach)
- pielgrzymka do Warszawy (30 lecie pielgrzymki papieża, 30 lecie krucjaty i 40 lecie zapoczątkowania formacji w grupach oazowych; PIEKNE SWIADECTWO WSPÓLNOTY – spontaniczna sytuacja w przedziale)
Formacja w małych grupach:
- Grupa 4 osób formowała się na etapie I stopnia. Było ok. 25 spotkań. 10 kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej. Animator: Ks. Dawid
Etap deuterokatechumanatu!
I dwie pozostałe grupy:
- grupa młodsza: spotkania prowadził Ewelina
- starsza grupa: animator Paweł
Grupy te działały na etapie ewangelizacji.
Strona typowo integracyjna:
- pogodne wieczory
- agapy
- spotkanie przy pizzy podczas ferii zimowych
- wyjazd na kajaki (z Mszą św.)
- Andrzejki (z Mszą św.; integracja z oazą od Oblatów)
- Bal karnawałowy (integracja z oazami z całego Gorzowa)
Strona intelektualno-formacyjna:
- „Miłujcie się” zostało naszą oazową gazetą
- każdy otrzymał książki: „Tajemnica Mszy św.” Cataliny Rivas
„Królestwo Chrystusa i Królestwo szatana” ks. Mariana Polaka
„Największy skarb” ks. Ludwika Chiavariano
Słowo o godności dziewczyny ks. kard. Wyszyńskiego
„List Ojca do swoich dzieci”
Grupa najstarsza otrzymała ponadto:
„Traktat…” św. Ludwika
„Pasja” bł. Anny Katarzyny Emmerich
- prezentacja o Janie Pawle II w kościele parafialnym
- film „Kod Leonarda Davinci”, pizza i dyskusja!
- konferencja ks. Piotra Pawlukiewicza „Sex. Poezja czy rzemiosło” przy herbatce i ciastku
Ile wspaniałych rozmów!
Ile radości i życzliwości!
Piękne jest to, że Piotrek, Mariusz i Wojtek przyjęli posługę lektoratu!
Ale to tylko to, co dokonywało się zewnętrznie! Najważniejsze jest to, co dokonuje się w sercu człowieka!
Na to nie ma żadnej miarki, tylko Bóg potrafi to zmierzyć!
Kto czuje się wzmocniony w wierze? RĘKA W GÓRĘ!
A teraz kilka moich smutków moderatorskich:
Smutne jest to, że Kod Leonarda przytłaczająco wygrywa z Adoracją czy nawet Mszą! NAJWYRAŹNIEJ JESZCZE NIEKTÓRZY NIE ZROZUMIELI WIELKOŚCI DARU EUCHARYSTII!
Smutne jest, że spotkania w grupie nie cieszą się prawie w ogóle zainteresowaniem! A szkoda, ponieważ jest to istotny element formacyjny w ruchu! Mała wspólnota! Tak jak Kościół powszechny składa się z diecezji, parafii… jest więc WSPÓLNOTA WSPÓLNOT, tak Oaza jest WSPÓLNOTA WSPÓLNOT!
Mam plany na przyszłość, że osoby formujące się będą zwolnione ze spotkań z animatorem przed bierzmowaniem. Ale jak to wypadnie…?
Zawsze ktoś z was może powiedzieć: „Czego on od nas chce? Przecież to i tak wiele, że przychodzimy tu… że się pojawiamy przynajmniej raz na miesiąc… większość w ogóle nie chodzi do Kościoła…” A JA SIĘ PYTAM: JAKIE JEST KRYTERIUM? MAMY SIĘ OCENIAĆ WEDŁUG ŻYCIA TEGO ŚWIATA, CZY WEDŁUG ZYCIA JEZUSA… JEGO MATKI? OAZOWICZ TO CZŁOWIEK, KTÓRY KSZTAŁTUJE SWE ŻYCIE NA WZÓR MARYI! OTO WLAŚCIWE KRYTERIUM!
Zobaczcie, jak wypadamy blado, kiedy porównamy nasze życie z wymogami Ewangelii!
Znacie historię Jonasza?
Bóg kazał mu iść do Niniwy, stolicy Asyrii, by nawoływać do nawrócenia! To miasto dla Izraelitów było symbolem największego zła. I Jonasz powiedział, że nie pójdzie! Uciekł w morze… to go ryba połknęła i wyrzuciła na lad! Usiadł pod krzakiem w cieniu…. To mu Pan Bóg drzewo ususzył… W KAZDYM KAPŁANIE JAWI SIĘ UCIECZKA JONASZA! Nie od razu, żeby rzucić kapłaństwo… ale wycofać się… robić tylko to, co każe proboszcz…
I muszę wam powiedzieć, że nie raz podobnie jak biblijny Jonasz miałem pokusę rzucenia tego wszystkiego. Zostawienia! Widocznie szatanowi zależy na tym, żeby zamilkł.
Kiedy kończy się pewien etap, czas zadać sobie pytania…
Dlatego zadajmy je sobie: Czy utożsamiam się z tą konkretną wspólnotą… z oazą? ILE WNIOSŁEM W TĘ WSPÓLNOTĘ? Czy uczestniczyłem w całej jej formacji, czy tylko w jej wycinku?
PODZIĘKOWANIA:
- Bogu
- Maryi
- Animatorom (Paweł, Ewelina, Krystian – spotkanie)
- Muzycznym (Ewelinie, Agacie, Katarzynie)
- własnej grupie
- wszystkim (szczególnie za obecność, wspólną modlitwę, także za obecność na imieninach, rocznicy kapłaństwa i urodzinach – piękna chwila)
Wy jesteście jak moi żołnierze!
NIECH SERCE JEZUSA I MARYI BĘDZIE UWIELBIONE ZA WSZYSTKO, CO DOKONAŁO SIĘ W CZASIE OSTATNIEGO ROKU NASZEJ WSPÓLNOTY OAZOWEJ!