Ks. Dawid Pietras
HOMILIA NA SPOTKANIE NEOKATECHUMENATU
Ew: J 6,32-40
TEMAT: CHLEB
Chleb jest SYMBOLEM WSPÓLNOTY! Jeden chleb z wielu ziaren pszenicznych się rodzi…
Wspólnota tworzy się z ludzi, jak chleb z ziaren! Można powiedzieć, że wspólnota winna być jak chleb, dobra dla innych, służyć innym, dawać się dla innych!
Kościół to wspólnota wspólnot. Chleb może symbolizować Kościół, który składa się z wielu wspólnot, rodzinnych, parafialnych… i Ruchów, jak Communione e Liberazione, Odnowa w Duchu Świętym, KSM, Światło-Życie, no i DROGA NEOKATECHUMENALNA, w której uczestni-czycie!
Chleb, który z wielu ziaren się składa! Kościół, który z wielu wspólnot się składa.
Ta wspólnota Kościoła musi być nieustannie wzmacniana przez Chrystusa! To Ciało Mistyczne Chrystusa musi wciąż być karmione! I czym ją karmi Bóg? Chlebem! Tym darem niebieskim, pokarmem z nieba.
Cały Kościół karmi się chlebem, który zachowując swe zewnętrzne przymioty, w rzeczywistości staje się Ciałem Jezusa!
Jak jeden jest Kościół, tak jeden jest chleb! Lud stary, Starego Przymierza karmił się manną, LUD NOWY – KOŚCIÓŁ karmi się EUCHARYSTIĄ!
WSZYSCY SPOŻYWAMY Z JEDNEGO CHLEBA, KTÓRY STAJE SIĘ CIAŁEM CHRYSTUSA! Dlatego (w Mszale) Kościół zaleca, by hostia była odpowiedniej wielkości, by kapłan mógł ją przełamać i rozdać przynajmniej niektórym z obecnych. W waszej wspólnocie łamie się jeden chleb! Jeden chleb, którym posila się cała wspólnota! Spożywa się chleb konsekrowany podczas aktualnie sprawowanej ofiary, a nie przechowywany w tabernakulum!
Ma to głęboką symbolikę! My stanowiący jedno ciało, jedną wspólnotę, spożywamy połamany jeden chleb!
CIAŁO MISTYCZNE CHRYSTUSA - KOŚCIÓŁ WZMACNIA SIĘ CIAŁEM RZECZYWISTYM CHRYSTUSA – EUCHARYSTIĄ!
I w końcu to rozważanie prowadzi nas do kolejnego wniosku:
Chleb jest symbolem miłości i miłosierdzia! Gdy ktoś umierający z głodu prosi nas o jedzenie… podamy mu chleb!
I może dlatego Jezus oprócz wina, wybrał materię chleba, by w niej być obecny w Eucharystii? Dał nam umierającym od grzechu CHLEB!
CUD W LANCIANO – SERCE JEZUSA! Dał swe Ciało, dał swoje Serce! Serce pełne miłości!
CHLEB, CIAŁO, SERCE! – to Eucharystia! Ofiara i uczta miłości!
To manna nowego życia, manna na wieczność!
Chrystus nas ukochał…
Stał się człowiekiem! Dla naszego zbawienia!
ALE w miłości posunął się jeszcze dalej… Stał się chlebem!!!!!!!!!!! Rzeczą! Postanowił przedłużyć swą obecność wśród nas! CHOĆ UKRYTĄ, ALE RZECZYWISTĄ!
EUCHARYSTIA TO MIŁOŚĆ AŻ DO ŚMIERCI… TO MIŁOŚĆ AŻ DO SPOŻYCIA! JAKBY KRZYŻ TO BYŁO ZA MAŁO!
Kiedyś słyszałem o rozmowie dwojga młodych ludzi, kiedy chłopak mówił do dziewczyny, że tak ją kocha, że chętnie by ją spożył z miłości!
BO NIE MOŻNA BYĆ JUŻ BLIŻEJ DRUGIEGO CZŁOWIEKA, jak dać się mu spożyć!
I to uczynił Jezus! Stał się chlebem, by umacniać wspólnotę Kościoła, by umacniać każdego z nas!