Ks. Dawid Pietras
Gorzów Wlkp., dn. 9 IX 2010 r.
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO
W GORZOWIE WLKP.
W ciągu roku są dwa szczególne dni dla każdej świątyni:
DZIEŃ JEJ PATRONA, więc jakby dzień imienin świątyni
ROCZNICA POŚWIĘCENIA, więc jakby dzień urodzin świątyni.
Dziś dziękujemy Bogu za gorzowską świątynię katedralną, obchodząc kolejną – czterdziestą ósmą – rocznicę jej poświęcenia. Dziś więc jakby dzień urodzin gorzowskiej katedry. Kościół ten został konsekrowany w 1303 roku. Przez 250 lat służył jako świątynia katolicka, następnie został przejęty przez luteran aż do 1945 roku. W 1962 roku Sługa Boży bp Wilhelm Pluta zbudował nowy ołtarz i dokonał ponownego poświęcenia świątyni.
Jezus w Ewangelii przypomina nam ponownie, że każdy kościół jest szczególnym miejscem dla nas, jest przestrzenią sacrum, miejscem wyciszenia, refleksji, spotkania z Bogiem. Nie jest targowiskiem, miejscem schadzek czy zysku. Jednak nade wszystko jest wznoszony dla uobecniania Ofiary Chrystusa na ołtarzu, dla Ofiary Mszy świętej. W nim w tabernakulum przebywa Bóg, w nim czyta się słowo Boże, naucza lud, w wspólnota karmi się Ciałem Pana…
Co więc wyróżnia kościół katedralny spośród innych kościołów diecezji? Czy wygląd? Czy wiek? Jakaś szczególna historia? Przede wszystkim trzeba nam spojrzeć na katedrę jako na matkę kościołów w diecezji, podobnie jak kościół filialny wobec parafialnego (Filia z łacińskiego znaczy córka). Jest to kościół Biskupa diecezjalnego, to jego świątynia. W nim w każdy Wielki Czwartek zbiera się całe duchowieństwo wraz z swoimi biskupami, by celebrować Mszę Krzyżma.
A czym szczególnym wyróżnia się nasza świątynia gorzowska? Jest to miejsce, do którego pielgrzymował św. Jan Paweł II, jest to miejsce, w którym spoczywa ciało Sługi Bożego Biskupa Wilhelma Pluty. Jest to miejsce, w którym święcenia kapłańskie otrzymało wielu kapłanów dawnej administratury gorzowskiej, która obejmowała również dzisiejszą archidiecezję szczecińsko-kamieńską i diecezję koszalińsko-kołobrzeską. Nie sposób nie wspomnieć o zamieszkach dnia 31 sierpnia 1982 r., kiedy wokół gorzowskiej katedry zgromadziło się ok. 5000 osób. Odśpiewali hymn państwowy i pieśni patriotyczne. Milicja Obywatelska użyła siły, by stłumić manifest Solidarności.
Takie wydarzenia pamięta nasza katedra. Jednak dzisiejsze święto prowadzi również do refleksji nad duchową świątynią Kościoła, którą tworzymy my – wierzący w Chrystusa. Przypomina nam o tym św. Paweł. Każdy z nas jest taką cegiełką, która tworzy świątynię Kościoła, zbudowaną na fundamencie wiary Apostołów, w której kamieniem węgielnym jest sam Chrystus! A kamień węgielny, to ten, który spaja dwie części fundamentu, bez niego budynek się wali.
Niech więc wspomnienie naszej katedralnej świątyni, jakby urodzin naszej katedry uświadomi nam naszą misję budowania Kościoła duchowego i naszą odpowiedzialność za Kościół! A w naszej wierze mamy się wznosić we wspólnym budowaniu świątyni Kościoła.