Ks. Dawid Pietras
Gorzów Wlkp.
8 XII 2011 r.
NIEPOKALANE POCZĘCIE NMP
„Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia, na podstawie szczególnej łaski i przywileju wszechmogącego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego — została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego”.
Są to słowa dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny ogłoszonego uroczyście przez papieża bł. Piusa IX w 1854 r. To prawda wiary, o której w swej nieomylności orzekł Kościół i zobowiązał nas do jej wyznawania.
MARYJA NIEPOKALANA… DZIEWICA SŁAWNA!
Dziś podejmujemy refleksję nad niepokalaną czystością Matki Jezusa i zadajemy sobie pytanie… jaki towarzyszył Bogu motyw w zachowaniu tej Niewiasty od zmazy grzechu pierworodnego i w konsekwencji od wszelkich innych win uczynkowych. Maryja Niepokalana stanowi bowiem „szczyt wśród całego obdarowania łaską w dziejach człowieka i kosmosu” – jak napisał papież Jan Paweł II w encyklice o Maryi zatytułowanej „Matka Odkupiciela”.
Bóg wybrał małżeństwo Joachima i Anny, które było najświętszym małżeństwem tamtych czasów i sprawił cud, by z nich poczęła się Córka nie dotknięta grzechem pierworodnym. Przewidziana już przed założeniem świata, jako największa chluba Boga i największa Jego radość. Zechciał, by zrodziła się Niepokalana – Niewiasta, która miała się stać Matką samego wcielonego Boga! Ta, która, jak śpiewa Kościół w prefacji, „nie skaziwszy blasku swego panieństwa, miała wydać światu światłość przedwieczną Jezusa, Boga Zbawiciela”.
Św. Maksymilian Kolbe napisał: „Bóg w niezliczonej ilości możliwych istot wyobrażających różne Jego doskonałości, widział też od wieków Istotę ze wszech miar doskonałą, nie pokalaną żadną skazą grzechu, odzwierciedlającą Jego przymioty Boże tak wiernie, jak tylko to jest możliwe w istocie stworzonej. Rozkoszował się tym widokiem i postanowił od wieków powołać Ją do bytu w określonym czasie”.
Dlaczego w przyjściu Zbawiciela na świat musiała pośredniczyć Panna, wybrana Niewiasta?
Według myśli św. Augustyna grzeszny świat nie był godny, by otrzymać Jezusa bezpośrednio z rąk Ojca, dlatego dał On swego Syna Maryi, by Ona – istota jedynie tego godna – wydała Go światu.
Miał więc przyjść Jezus – Nowy Adam, który zniszczy grzech pierwszego Adama, potrzeba więc było Nowej Ewy, którą grzech nie dotknął. I stało się tak, że przyszła na świat Niewiasta, której łono miało się stać ŚWIĄTYNIĄ WCIELONEGO BOGA, JEGO SANKTUARIUM, PIERWSZYM TABERNAKULUM BOGA.
Jak pierwszy Adam zamieszkał w pięknym raju, tak Drugi Adam – Jezus, zamieszkał w jeszcze piękniejszym raju – w ŁONIE MARYI, NIEPOKALANEJ NIEWIASTY. Nie ma i nie będzie nigdy stworzenia piękniejszego od Maryi. Ona przewyższa swą chwałą wszystkich aniołów i świętych.
Maryja więc – jak słyszeliśmy w dzisiejszej kolekcie zawierającej słowa dogmatu – została odkupiona jako pierwsza mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, które na resztę ludzkości dopiero miały spłynąć z krzyża. Została odkupiona „w sposób doskonały” od pierwszej chwili swego życia (Katechezy Jana Pawła II, Niepokalana, Dogmatyczna definicja przywileju) i zachowana od wszelkiego grzechu!
Drodzy Bracia i Siostry!
W Pieśni nad Pieśniami czytamy: „Kimże jest ta, która świeci z wysoka jak zorza, piękna jak księżyc, jaśniejąca jak słońce, groźna jak zbrojne oddziały”. Św. Ludwik Grignon de Montfort pisał, że Maryja jest piękniejsza niż wszechświat i że łatwiej jest zgłębić wszechświat niż Ją. JEST NAJPIĘKNIEJSZYM DZIEŁEM BOGA, NAJWSPANIA-LSZYM STWORZENIEM! Stała się postrachem piekła i szatana, bo Ona ma zmiażdżyć jego głowę (por. Rdz 3,15).
Niepokalana Matka samego Boga, PEŁNA DUCHA ŚWIĘTEGO. Według świątobliwej Marii z Agredy od Jezusa, mistyczki 18-ego wieku, która opisała życie duchowe Maryi, CAŁA CHWAŁA I ŁASKI, JAKIE STRACILI UPADLI ANIOŁOWIE I LUDZIE ZOSTAŁY OSTATECZNIE DANE MARYI. Ta stała się szafarka wszelkich łask. Niepokalana – pełna łaski. Jutrzenka zwiastująca Jezusa – prawdziwe słońce i światło dla świata. Jej piękno wewnętrzne, piękno duszy, przebijało się w pięknie ciała, pięknie zewnętrznym. Wszystkie cnoty były w Niej w pełni, a Jej wola zawsze była zgodna z wolą Boga!
Maryja, Matka Jezusa jest naszą Matką, Matką Kościoła. Ona wstawia się za nami u Najwyższego Boga, do którego – jako Matka Jezusa – ma najpełniejszy dostęp. Ona zna serce swego Syna! Zaufajmy Maryi i oddajmy się Jej opiece.
Dziś też szczególnie dziękujemy Bogu za grupy maryjne w naszej parafii: Żywy Różaniec i Rycerstwo Niepokalanej.
Pamiętajmy również, że dziś jest dzień szczególnej łaski, o której Maryja mówiła w objawieniu uznanym przez Kościół w Montichiari dnia 8 XII 1947 r.: „Pragnę, aby każdego roku 8 grudnia, w południe była obchodzona godzina łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie, ześlę wiele łask dla duszy i ciała”. Chciejmy skorzystać z tego daru.
Maryjo Niepokalana!
Jakże musisz być piękna, pełna majestatu i świętości! Nasza Orędowniczko w niebie! Ty przyniosłaś nam Jezusa, Zbawiciela naszego… Ty dałaś nam nadzieję…
Gołąbko z arki Noego,
Pokorna, cicha i piękna,
Zieloną niesiesz gałązkę,
Znak miłosierdzia Bożego.
Niech będzie Bóg uwielbiony,
Którego w Trójcy sławimy,
Bo Ciebie, Pani, obdarzył
Łaską szczególnej świętości. Amen