ŚWIĘCI PIOTR I PAWEŁ

Dk. Dawid Pietras
Czerwieńsk 2008 r.

PIOTR I PAWEŁ

WPROWADZENIE
Dziś Kościół stawia przed nami dwie wielkie postaci! Św. Piotr i św. Paweł! Ich działalność stała się fundamentem Kościoła!
 

HOMILIA
W seminaryjnym kościele w Paradyżu, skąd wychodzą zastępy kapłanów dla naszej diecezji, w osiemnastowiecznym ołtarzu głównym znajdują się różne postaci Świętych. Jednak dwie z nich znajdują się w miejscu centralnym! Tymi postaciami są ŚW. PIOTR I ŚW. PAWEŁ!

Jakie były początki? Jak się to stało, że dziś cały Kościół wspomnienie ich postaci podniósł do rangi uroczystości?

Kiedy przenieślibyśmy się do kraju Jezusa, jeszcze przed rozpoczęciem publicznej działalności, zobaczylibyśmy niewykształconego 30-letniego rybaka, męża, ciężko pracującego na utrzymanie domu o imieniu Szymon.

Zobaczylibyśmy też intelektualistę o imieniu Szaweł, jak zdobywa wiedzę i uczy się władać wieloma językami, wpatrzony w wielkiego swojego mistrza Gemaliela.

Czy któryś z nich mógł przypuszczać, że stanie się fundamentem NOWEJ RELIGII, ZAŁOŻONEJ PRZEZ MESJASZA? Jeden pędził spokojne życie prostego obywatela, głowy rodziny. Drugi zajęty zdobywaniem wiedzy…

Jak się to stało, że wyrwani z własnych codziennych zajęć poszli na cały świat głosić Chrystusa, dzień po dniu ryzykując utratę życia!?

Kiedyś nastąpił dzień, kiedy podczas pracy pewien rybak z Betsaidy usłyszał od przechodzącego Chrystusa: „Pójdź za Mną”. Zostawił pracę, rodzinę i poszedł za Jezusem! Chrystus powołał go do grona Dwunastu Apostołów. Był Bożym szańcem, który chodził po wodzie! Nadał mu symboliczne imię Piotr, Skała! Spośród tych Dwunastu, to on miał umacniać pozostałych. I tak został pierwszym papieżem, pierwszym z 265 papieży, do chwili obecnej! „Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję swój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. Tobie dam klucze królestwa niebieskiego” – usłyszał z ust Mistrza z Nazaretu!

Po zmartwychwstaniu Chrystusa jeden z żydowskich intelektualistów, ZAPALENIEC w kultywowaniu religii mojżeszowej, udawał się do Damaszku „dysząc rządzą zabijania” chrześcijan. Tam został olśniony przez widzenie Chrystusa, jako oślepiającej światłości. Od tego wydarzenia wielki ewangelizator, nauczyciel pogan, podróżnik w sprawie Ewangelii. Dalej ZAPALENIEC, ale tym razem w pozyskiwaniu uczniów dla Chrystusa, a nie w ich zabijaniu.

Drodzy Bracia i Siostry!

Dziś wpatrujemy się w dwie wielkie postaci pierwotnego Kościoła! PIERWSZY PAPIEŻ I APOSTOŁ NARODÓW.

Na ich przykładzie Bóg pokazuje, że posługuje się narzędziami niedoskonałymi…

Zabójca chrześcijan i rybak, który śmiał pouczać Mistrza…, że nie przyjdzie Mu umrzeć na krzyżu…, który trzy razy publicznie zaparł się Jezusa! Porywczy… o charakterze sangwinika…

Obaj do końca życia uczyli się wiary… uczyli się cierpieć i znosić przeciwności DLA TEJ MIŁOŚCI, KTÓREJ NA IMIĘ JEZUS CHRYSTUS.

Wypełnili słowa Jezusa: „Idźcie na cały świat i czyńcie uczniami wszystkie narody”. Kto wie, może gdyby nie ich apostolska działalność, nie bylibyśmy dziś chrześcijanami?

Swoim życiem dają nam przykład radykalizmu wiary! Jak pójść całkowicie za Chrystusem, do końca życia! Uczą jak wypełnić słowa z Apokalipsy św. Jana: „Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia”.

Ostatecznie z tej gorliwej apostolskiej miłości obaj zginęli śmiercią męczeńską. Św. Paweł został ścięty mieczem w Rzymie. Św. Piotr umarł przez ukrzyżowanie głową w dół, ponieważ powiedział, że nie jest godny umierać jak Jego Pan!

Na wierze Piotra – NA SKALE Jezus zbudował swój Kościół, a nie na piasku… i wzmocnił działalnością św. Pawła i innych apostołów, skropił krwią męczenników… I tak trwa ten Kościół już 2000 lat, choć tak wiele razy i na wszelakie sposoby próbowano go zniszczyć i wykorzenić z serc ludzi, bo jak mówił Chrystus w jednej z przypowieści:

Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony”.
 

ZAKOŃCZENIE
Podczas pielgrzymki do Polski papież Benedykt XVI powiedział: „Drodzy Przyjaciele (…). Nie lękajcie się budować w Kościele i z Kościołem! Bądźcie dumni z miłości do Piotra i do Kościoła, który został mu powierzony! (…) Jedna jest skała, na której warto budować dom. Tą skałą jest Chrystus. Jedna jest skała, na której warto oprzeć wszystko. Tą skałą jest ten, do którego Chrystus rzekł: „Ty jesteś Piotr, czyli Skała, i na tej skale zbuduję Kościół mój”.

Łącząc się z Piotrem naszych czasów i całym Kościołem, dziękując za życie i działalność św. Apostołów Piotra i Pawła, przyjmijcie Boże błogosławieństwo…